The sky is the limit!

Inmiddels is het alweer mijn laatste dag hier in Kaapstad. Eigenlijk zou ik hier 9 nachten verblijven, maar omdat de bus mij op een avond vergeten was, heb ik nog een nacht door gebracht in Stellenbosch.

Aangekomen in Kaapstad ben ik even naar het kantoor van de busmaatschappij gegaan en heb ik wat geld terug gekregen.

Wat is Kaapstad toch een geweldige stad. Ik heb de afgelopen dagen dan ook veel gedaan hier.

Vrijdag ben ik met een pensinsula-trip mee geweest richting Cape point. Erg leuke trip, waarbij we Houtbay, Sealisland, Cape point, Cape the good hope (oftewel kaap de goede hoop) en Simon’s town met zijn penguins hebben bezocht. We hadden fietsen meegenomen, dus hebben we onderweg ook nog wat kilometers gefietst. En dan zijn de Duitsers en Hollanders weer helemaal in hun element.

Zaterdag ben ik met wat mensen die ik heb leren kennen in het hostel met de auto naar het strand gegaan, Camps Bay en Houtbay (Ook wel Hoetbay genoemd door de mensen die het niet kunnen uitspreken). Daarna hebben we nog wat rondgereden en zijn we uiteindelijk in het V&A Waterfront terecht gekomen. De zee is hier helaas te koud om in te zwemmen, rond de 11 graden. Gek genoeg schijnt de zee in de winter warmer te zijn als in de zomer.

Via een Duitse jongen die hier om de hoek woont kwamen we erachter dat er zondag een concert was in de botanical gardens in Kaapstad. Dus snel wat flessen wijn en wat eten gehaald in de supermarkt en op naar de botanical gardens. Daar met z’n 5en een gezellige picknick gehad en geluisterd naar het concert. Het concert was helemaal uitverkocht, maar het was een beetje als het vondelpark/goffert waarbij je net buiten de afscheiding ook alles kan horen.

De volgende dag was het tijd om de Tafelberg te bezoeken. Hier hebben we een paar uur genoten van een geweldig uitzicht over de stad en de bergen. Daarna de stadsbus gepakt, waarbij een audio beschikbaar was die je alles vertelde over de stad en zijn historie. Om het wat interessanter te maken heb ik de audio ingesteld op het Afrikaons, wat ik goed kon volgen. Het blijft toch wel grappig, dat Afrikaons.

Omdat de Tafelberg voor mij nog niet hoog genoeg was heb ik besloten om eens wat ‘anders’ te doen. Zo gezegd, zo gedaan en de skydive was geboekt. Helaas was het in de ochtend erg bewolkt, waardoor de skydive niet kon doorgaan. Dus werd ik in stand-by geplaatst en heb ik een paar uur in het hostel zitten wachten totdat de wolken zouden wegtrekken. Opeens was daar het meisje van de receptie die me vertelde dat ik over 5 minuten werd opgepikt. Dus snel mijn spullen gepakt en op naar de skydive. Eenmaal daar aangekomen kon ik gelijk met het eerstvolgende vliegtuig mee, dus de instructies werden me even snel in het vliegtuig uitgelegd. Het was een klein vliegtuigje waar 6 personen net in pasten. Op zo’n moment denk je wel even: waarom ga je in hemelsnaam uit een vliegtuig springen Stephanie?! Maar gek genoeg was ik totaal niet zenuwachtig, ik kon alleen maar genieten van het uitzicht over de stad, de Tafelberg etc. Een jongen die als eerste sprong was wel erg zenuwachtig, hij zat gewoon te shaken in het vliegtuig van angst haha.. Eenmaal aangekomen op 9000 feet werd de schuifwand geopend. Als je dan de eerste eruit ziet springen dan denk je wel even oke dit is eigenlijk wel heel gek, maar tijd om er echt over na te denken heb je gelukkig niet. De vrije val voelt echt geweldig, net alsof je kan vliegen. Eenmaal op de grond aangekomen is de kick zo enorm dat ik eigenlijk direct nog een keer zou willen. Ik zou wel zo’n baan willen hebben! Die jongens hier springen in drukke tijden als nu wel 6 tot 8 keer per dag! ..The sky is the limit..
Wanneer ik de foto’s en krantenartikelen aan het bekijken was, zag ik dat Prins Harry van Engeland hier een tijdje geleden ook zijn eerste skydive heeft gemaakt. Dit is absoluut 1 van mijn hoogtepunten van deze reis tot zover.


Morgenvroeg vertrek ik alweer richting Jo’burg, waarna ik de volgende dag zal doorvliegen naar Melbourne. En dan zit ik alweer aan de andere kant van de wereld. Ik heb in ieder geval genoten van Zuid-Afrika. Zuid-Afrika heeft maar liefst 11 officiële talen. Het is een land van contrasten, met een super mooie natuur, zijn townships en arme bevolking. Schietpartijen, steekpartijen, ernstige auto-ongelukken zijn hier de normaalste zaak van de wereld. In sommige gebieden kwam ik dan ook borden tegen waarop stond: ‘geen pistolen toegestaan’. Heel raar om te zien. Een mensenleven meer of minder telt hier niet. Zo ben ik een meisje tegengekomen die een ongeluk heeft gehad tijdens een georganiseerde reis. Blijkbaar was er achterstallig onderhoud aan de auto en doordat er een wiel van de auto viel is de wagen over de kop gegaan, waarbij er 2 Australische meisjes zijn omgekomen. Gelukkig heb ik kunnen genieten van het land en zijn mij geen ernstige dingen overkomen. Australië zal wel weer een hele andere wereld zijn. Ik heb ook erg veel zin om daar naar toe te gaan.

Nu ga ik maar eens lekker ontbijten met de Duitse jongen die hier woont. Hij komt hier vaak ontbijten, omdat het zo lekker en goedkoop is hier. Mijn volgende verhaal zal vanuit Australië zijn!

Liefs Stephanie